سلام خانوم معلم ! تولدت مبارک ...

همیشه تبریک تولدو دوس داشتم ، همیشه تولد عزیزانمو یجا یاداشت کردم و به موقعش یا 

بهشون اس ام اس میدم یا بهشون زنگ میزنم ... امروز هم تولد خانوم معلم هست ...

آشنایی من با وبلاگ خانوم معلم مفصله و یخورده عجیب غریب !

تا جایی که یادم میاد بخشی از اولین کامنتی که خانوم معلم تو وبلاگم نوشته بود این بود که  

" من بهمن ماه به دنیا آمده ام ... "  

امشب نُت موبایلم به صدا در اومد و تولد " خانوم معلم " را یاد آوری کرد ...

میدونی خانوم معلم ... شد یک سال و خورده ای ...  

یعنی من اولین بار 12 دی پارسال اومدم وبلاگ شما و اون کامنتای عجیب غریبو گذاشتم !  

یادت میاد خانوم معلم ؟! یادت میاد چطوری اومدم اونجا ؟! یادت میاد چی کامنت گذاشتم ؟!

من همیشه تو زندگیم به " قسمت " اعتقاد داشتم ، اینبار هم میگم قسمت بود که بیام اونجا ... 

اولش حس خوبی نداشتم ، یعنی اون موقع ها میگفتم یک کامنت میذارم و یکم داد و بیداد  

میکنم و میرم ! اما موندگار شدم ... بدجور هم موندگار شدم ... 

یادمه بعضی موقع ها که سر یک سری جریانات ناراحت میشدم میامدم میگفتم شما اگر با  

کامنت گذاشتن من مشکل دارین من دیگه نمیام ... ! همیشه جواب میدادی نه مشکلی ندارم 

اما نمیدونم چطور شد که کنگر خوردی و لنگر انداختی ؟! 

بذار جواب سوالتو الان بدم ... الانی که 2 ماهه که نیامدی وبلاگم و واسم کامنت نذاشتی ... 

الانی که نمیدونم اینجا رو میخونی یا نه اما من دارم به وظیفه ی دانش آموز بودن خودم عمل 

میکنم ... آره خانوم معلم ، موندگار شدم ... برای اینکه " صداقت " را تو وبلاگ شما دیدم ... 

برای اینکه صمیمیت وبلاگ شما رو دوس داشتم ... برای اینکه از صاف و ساده بودن خوشم  

میامد ... برای اینکه دوس داشتم خیلی چیزا یاد بگیرم ، برای اینکه خوبی ها را خوب میفهمم ..  

برای اینکه " واحه ها نشانه اند، پر از نشانه اند، پر از رمز، پر از راز ، راز شبها ی پر ستاره ...  

واحه ها نگین سبز زمرد بر حلقه کویرند ... " 

اینا بخشی از دلایل موندگار شدن من اونجاست خانوم معلم ... خیلی بیشتر از این چیزا بود که 

دیدم و موندگار شدم و اولین جایی که بعد از کانکت شدن باز میکردم وبلاگ شما بود ...

از همون اوایل به دنیای مجازی بدجور دلبسته شدم ... فک میکردم دروغ ها و بدی های دنیایی  

که داریم توش زندگی میکنیم تو این دنیای پیچیده وجود نداره ... 

میدونی چرا خانوم معلم ؟! چون اولین بار کسایی که باهاشون آشنا شدم آدم های کار درستی بودن ...یاد صحبت هام با آقا سعید افتادم ... ، همون مجید حمید خودمون که  برای شما کامنت  

میذاشت و من از اونجا باهاش دوس شدم ، رفاقتی که انقد صاف و پاکه که تا ابد میمونه ...  

یاد چت کردن هام با سوفی افتادم ... کسی که یک زمان احساس میکردم با اومدنش دیگه 

جای من وبلاگ واحه نیست !   یبار هم خودت برای تولد الین گفتی خانوم معلم ، گفتی  

که زمانی که سوفی و الین پیداشون شد محمد میگفت " نو که میاد به بازار ، کهنه میشه دل  

آزار ... ! " اما الان سوفی برای من مثه یک رفیق میمونه ... یک رفیق با معرفت ... 

بچه هایی که از وبلاگ شما با هم آشنا شدیم کم کم شدیم یک گروه ...  

آقا سعید اسمشو گذاشت " همسایه ها " ، تولد هر همسایه که میشد بقیه ی همسایه ها  

میامدن و پست میذاشتن و تبریک میگفتن ... اولش تولد سوفی بود ، بعد الین ، بعد آقا سعید  

( که من وبلاگ نداشتم که پست بذارم و همیشه افسوس اون روزو میخورم ...) والان هم شما... 

تولدت مبارک خانوم معلم ، میدونم هیچ وقت روز تولدتو لو ندادی اما خودت که منو خوب  

میشناسی ... جونم در میره واسه این فضولی ها ! 

امیدوارم همیشه سالم باشی ، امیدوارم روزهای شاد و بدون دردسری داشته باشی ... 

امیدوارم محمدو ببخشی که خیلی اذیتت کرد و همیشه باعث میشد اون منحنی سینوس 

رو به پایین نزول کنه و هی تهدید به پس گردنی شه !  امیدوارم که در پناه خدا به جز خوبی  

چیز دیگه ای تجربه نکنی ... 

 تولدت مبارک خانوم معلم ... 

پی عکس نوشت : خانوم معلم ، همون روزی که این کتابها را بهم دادی ،  قول دادم کتابها رو

بخونم ، الان بعد از 5 ،6 ماه دارم به قولم عمل میکنم و خوندن کتاب جلال آل احمدو شروع کردم ... 

پی کادوی تولد نوشت : آهنگ " از خون جوانان وطن لاله دمیده ی استاد شجریان " و آهنگ "سراومد زمستون" تقدیم به شما ... میدونم خیلی دوسشون داری ... 

پی بلاگزیت نوشت : فردا راس ساعت 10 شب ، بلاگزیت