یه دنیا از " تو " ممنونم ، برای این همه شادی ...

ما دو تن خوشبختیم ،

زیر این پهن کرم رنگ بهار ،

زیر این سقف گلی ،

که به جای پاره آجرهایش ، گل سرخ و میان گچ و

خاکش عشق و میان دلمان جوشش عشقه به هم ،

در فصل بهار ،

مرغ های عشق دلمان می روند سوی دشت گل سرخ ،

آن زمان هم من و تو ،

جملگی بوته گل های شقایق در دست و سرودی بر لب ،

تا شقایق هست زندگی باید کرد ...

+ نمیدونم ! تقدیم کردن این پُست که یه شعر از خودت توشه به خودت کار جالبی باشه

یا نه ؟! اصن تقدیم و این حرفا رو بی خیال ! این پُستو بذار به حساب یه تشکر کوچولو ،

تشکر بابت بودنت ، بابت این روزای قشنگ ، این شبهای پُر آرامش ...

دومین ماهگرد با هم بودنمون مبارک عزیزم ...

++ چه بی اندازه میخوامت .